Het tijdperk Moira en Irene door Hans Verkaart  

Het is allemaal begonnen met de beklimming van de Kilimanjaro, Irene werd 50 en jullie waren wel toe aan een interessante uitdaging. Dat jullie op het spoor van de Verkaart Foundation kwamen was min of meer toeval. Maar dat Irene op de dag van de topbeklimming 50 ging worden en dat er aan de beklimming een goed doel was verbonden, maakte het voor jullie de moeite waard .  

Zoals met al onze gasten, inmiddels enkele 1000-en, is het belangrijkste onderdeel van reizen naar Kenia, het met ons bezoeken van onze sponsorprojecten. Uiteraard hebben de Kili klimmers daarop geen uitzondering gemaakt en zo gingen we na de beklimming op pad. Met als belangrijkste uitje, de eerste steenlegging van een nieuw te bouwen medische kliniek, waar de opbrengst van het klimevenement aan ten goede kwam.  

Irene was direct zeer betrokken bij ons gehandicapten project en Moira was geïnteresseerd in ons meisjesproject. Al met al een gedenkwaardig eerste Kenia evenement, waarop er nog vele zouden volgen. Maar de grootste winst die deze reis heeft opgeleverd is de deelname van Moira en Irene en jullie blijvende interesse in onze stichting.  

We zijn inmiddels 15 jaar verder en het is niet te bevatten wat jullie voor de stichting, de projecten en Kenia hebben betekend. Geld, bezoeken, reizen, passie, aandacht, alles kwam voorbij. Nooit was iets te veel en de projecten maakten een mooie ontwikkeling door. De evenementen om geld te werven bleven en ook daar droegen jullie je steentje aan bij.  

15 jaar, ga d’r maar aan staan..

Hoe kan ik dankjewel zeggen op een manier die recht doet aan alles wat jullie hebben bijgedragen? Het enige dankjewel, dat jullie zelf kunnen ervaren, is te kijken naar al die meisjes die een betere toekomst hebben door jullie. Of, dat er vandaag op het gehandicapten internaat een “half way home” staat, waardoor diverse jong volwassenen, met een beperking, zich zelfstandig staande kunnen houden.

Hoeveel sponsoren en andere bezoekers hebben jullie met een warm hart ontvangen in Kenia, rondgeleid en met enthousiasme overrompeld. En als jullie niet in Kenia waren, dan gebeurde dat hier wel in Nederland. Met alles dat ik met naam en toenaam noem, doe ik jullie tekort, want de lijst is veel langer.

Ik hoop dat jullie dit moment van opstappen ook zullen vieren en met heel veel voldoening terugkijken op een heel bewogen periode in jullie levens. Ik kijk er in ieder geval zo naar. En ondanks, dat we dit niet op de waardige manier, zoals we zouden willen, kunnen afsluiten met een mooi afscheid in Nederland, hoop ik toch een klein beetje van de immense waardering voor jullie hiermee over te brengen.

Ik ga jullie missen, niet in de laatste plaats voor de talloze avonden met mooie gesprekken, de gin-tonic en de witte wijn en misschien nog wel veel meer dan ik nu besef.

Mijn dank is groot namens de Verkaart Foundation en alle betrokkenen bij de projecten in Kenia.  

Hans

Aan alle begin…..           terugblik van Moira

2005 - Vanaf het eerste moment, na de beklimming van de Kilimanjaro, dat Jan Verkaart met ons langs alle Verkaart |projecten ging, was ik geraakt door te zien wat deze stichting in Kenia bij kansarme kinderen teweeg bracht.

Speciaal de ontwikkeling van het Studieproject, waarbij honderden (wees)meisjes de kans kregen om een goede middelbare scholing binnen de veilige omgeving van eigen internaten te volgen, had al heel snel mijn interesse. Hoe mooi is het om mee te helpen deze meisjes te begeleiden tot zelfstandige jonge vrouw, die haar toekomst positief tegemoet kan zien. Regelmatig kwam een “Verkaart” meisje, na haar studie, als leerkracht op één van onze scholen werken en was voor ons het cirkeltje rond.

Door de mede-organisatie van de sportieve evenementen, biken, hiken en golfen en de reizen naar Kenia heb ik vele leuke, gezellige en interessante mensen met het hart op de juiste plaats, leren kennen. En van Beasy (helaas in 2016 overleden) en Serah, onze medewerkers in Kenia, heb ik veel meegekregen over de cultuur en de do’s and dont’s in dit land en vooral ook geleerd van de mooie en open gesprekken over onze cultuurverschillen.

Komt een einde…..

2020 – Tijd voor nieuwe ideeën met nieuwe energieën van nieuwe Verkaart-vrienden en bestuursleden. Graag bedank ik de familie Verkaart/vrienden/sponsoren/bestuur voor al deze mooie en inspirerende jaren, waarin ik heel veel gekregen heb en (hopelijk ook) mijn steentje heb kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de Verkaart Foundation in Kenia.

Aan alles komt een eindje….

Moira

Terugblik Irene  

Na 15 jaar op allerlei manieren betrokken te zijn geweest bij de Verkaart foundation wordt het tijd om plaats te maken voor nieuw bloed. Het waren leerzame jaren voor mij om voor dit mooie project te mogen werken. Trots was ik dat ik van Ans en Jan Verkaart de vraag kreeg om me bezig te houden met de school voor gehandicapten!

Met hulp van alle betrokken sponsoren staat er inmiddels een fantastisch project! Er is een hoop renovatie en nieuwbouw gepleegd zoals een nieuwe shade ,waterproject, ledverlichting, zonnepanelen, een kersverse nieuwe  keuken, er zijn groentetuinen aangelegd en we hebben een aantal goede vakleerkrachten kunnen bekostigen.

Genoten heb ik van iedereen die met ons mee reisde en aangestoken werd met het Verkaartvirus. Wat een diversiteit aan mensen die allemaal op hun manier een bijdrage hebben geleverd.

Met een lach en een traan hebben we de vaak slopende sportieve uitdagingen met elkaar gedaan wat dan ook weer een speciale band te weeg bracht. Niets was gek genoeg!

Klaar met het project zijn we natuurlijk nooit! Ik hoop dat de betrokkenheid van sponsoren in de toekomst zal blijven. Kinderen met een beperking een liefdevol plekje bieden blijft van enorm belang, zeker in een land als Kenia waar velen een hard bestaan hebben.  

Heel veel dank aan iedereen die dit voor mij, maar vooral voor onze projecten mogelijk heeft gemaakt.

  Ik wens de stichting nog veel sponsoring toe om dit mooie werk voort te kunnen zetten.

Irene